تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
موسيقي زير
زميني و
آدرس
alitakrap.LXB.ir لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
● یغما گلرویی در ساعت پنج بامدادِ روز 6 امرداد 1354 برابر با 1975/7/28 در بیمارستان مهر شهرستان ارومیه متولد شد.
● مادرش نسرین آقاخانی، پدرش هوشنگ گلرویی و خواهری بزرگ تر از خود به نامِ یلدا داشت.
● وقتی که یک ساله بود ، خانواده به تهران نقل مکان کرد و ساکن کوچهی سی امِ خیابان گیشا شد.
اصطلاح electro-acoustic music به موسیقی ای گفته می شود که در آن از تجهیزات الکترونیکی به تنهایی و یا با ترکیب آنها در کنار سازهای آکوستیک برای ساخت موسیقی استفاده شده باشد. با این روش صداهای جدیدی برای خلق موسیقی - و یا حتی اصوات غیر موسیقی - تولید می شود. این اصطلاح به مرور زمان به موسیقی الکترونیک تبدیل و خلاصه شده است.
موسیقی هیپ هاپ (به انگليسي: Hip hop music) یا موسیقی رپ (Rap music) یکی از سبکهای موسیقی است که بهطور موازی با فرهنگ هیپ هاپ رشد کرد.
موسیقی هیپ هاپ از دو بخش اصلی تشکیل شدهاست: رپ (MC) و DJ (ترکیب صدا و اسكرچ). این موارد به همراه رقص برك و گرافيتي (یا ديوار نويسي) چهار بخش هيپ هاپ، یک نهضت فرهنگی که توسط جوانان شهری به خصوص توسط سياهان آمريكا ایجاد شد را تشکیل میدهد. در شهر نيويورك، در اوایل دهه ۱۹۷۰. در سال ۲۰۰۶، موسیقی رپ پس ازموسيقي كلاسيك دومین موسیقی محبوب در ایالات متحده آمریکا بود.
موسیقی هیپ هاپ، عموماً از یک یا چند خواننده رپ که داستانهای شبه خود زندگی نامه تعریف میکنند تشکیل شدهاست، این داستانها اغلب مربوط به یک همتای خیالی، و به صورت اشعار بسیار ریتمیک پر از تکنیکهایی همچون همگوني مصوت ها، تجانس آوايي، و قافيه است. خواننده رپ با یک قطعه سازی که اغلب از آن تحت عنوان «بیت» یاد میشود همراهی میشود، این ساز توسط یک دی جی نواخته شده، و توسط یک تهيه كننده، یا یک یا چند نوازنده خلق شدهاست. اغلب بیت با استفاده از یک تركيب از وقفه ي كوپه اي از یک آواز دیگر، که معمولاً یک ترانه فانك یا موسيقي سول است ساخته میشود. علاوه بر طبل دیگر صداها نیز اغلب به صورت ترکیبی، الکترونیکی، یا اجرایی هستند. گاهی اوقات یک بخش میتواند سازي، نشانه مهارت دی جی یا سازنده باشد.
هیپ هاپ در برانكس، واقع در نيويورك، یعنی زمانی که DJ بریک ضربهای را از آوازهای فانك وديسكو جدا کردند شکل گرفت. نقش اولیه رئیس تشریفات معرفی DJ و موسیقی و تشجیع حضار بود. روسای تشریفات با صحبت کردن در بین آوازها، به رقص شور و هیجان میدادند، با حضار احوالپرسی میکردند یا برای آنان لطیفه و حکایت تعریف میکردند. سرانجام این رویه شکل بندی بهتری گرفت و «رپ» نام گرفت. تا سال 1979 هیپ هاپ از نظر تجاری تبدیل به یک نوع موسیقی محبوب شد و شروع به وارد شدن به جریان غالب در آمریکا کرد. در دهه1990 ، یک نوع از هیپ هاپ به نام رپ گنگستا تبدیل به بخش عمده موسيقي آمريكا شد، و جنجال بسیاری بر سر ترانههایی که گفته میشد به تبلیغ خشونت، بي بند و باري، استفاده ازمواد مخدر وزن ستيزي میپردازد شکل گرفت. با این وجود تا آغازدهه 2000، موسیقی هیپ هاپ در صدر فهرست موسیقیهای محبوب قرار گرفت و به سبکهای مختلف در گوشه و کنار جهان نواخته میشد.
این هم یک تاریخچه مختصر در مورد رپ بود.
ولی همونطور که من بارها گفتم، هر چیزی که وارد ایران میشه، ایرانی میشه! :-)
وضعیت رپ هم به نظر من در ایران تاسف باره،ولی خیلی ها هستن که کار خوب انجام میدن، البته من با این دسته بندی اجتماعی و اعتراضی، کل کل، پارتی و عاشقانه شدیدا مخالفم، رپ همونطور که از اسمش پیداست برای اعتراض است، اعتراض در هر زمینه ای. در واقع این از خصلت های اصلی ما ایرانیهاست که برای خود نمایی، بزرگنمایی، حس برتری نسبت به همه و... دست به هرکاری بزنیم، من نمی فهمم، کجای اصول رپ اومده که خواننده تا میتونه از خودش و دوست دختراش تعریف کنه و بقیه رو بی دلیل ببره زیر سوال؟ اگر خارجیها در اشعارشون از فحش استفاده میکنند، دلیلش اینه که در فرهنگ اونها جا افتاده، طوری که حتی در فیلمهاشون هم این الفاظ رو به کار میبرن، به همین دلیل این اشعارکسی رو ناراحت نمیکنه، اما در کشور ما، در خانواده های ما، در فرهنگ ما این الفاظ رکیک قابل هضمه؟ البته با این وضعیت فرهنگی که ضد ارزش ها جای ارزش ها رو گرفته، باید هم شاهد همچین وضعیتی باشیم، میبینی هر کی بیشتر فحش میده طرفدار بیشتری داره، پس این جامعه هست که مشکل داره، نه فقط در رپ، در همه زمینه..
با پایان گرفتن جنگ جهانی دوم در سال 1945، سربازان آمریکایی پس از چهار سال به جمع خانواده باز گشتند. در طی پنج تا ده سال بعد از آن تعداد نوزادان و کودکان در آمریکا چنان به طرز بی سابقه ای افزایش یافت که این دوران در تاریخ آمریکا "Baby Boom" نام گرفته است. این نوزادان که در سالهای 1965-1964 به سن 18 تا 22 ساله رسیده بودند، جامعه آمریکا را با بحران ازدیاد جوان روبرو کردند و جزو بنیان گذاران موسیقی دهه 60 بودند. اما ریشه های موسیقی راک دهه 60 تنها به این جوانان برنمی گردد، بلکه عوامل متعددی در شکل گیری آن نقش داشته اند.